ข้อมูลส่วนตัว
อายุ 42 ปี การศึกษา : ปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
อาชีพ : รับราชการ สังกัดกรมทางหลวง
คุณนับว่าเป็นคนรุ่นใหม่คือ มีความรู้ความสามารถ มีการศึกษาตลอดจนหน้าที่การงานดี…แล้วคุณคิดอย่างไรถึงได้มาปฏิบัติธรรมอยู่ในวัดที่อยู่ป่าอยู่ดง โดยปราศจากเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ แม้กระทั่งไฟฟ้าอย่างนี้ ?
“…ผมเกิดที่ อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช สี่สิบปีย้อนหลังที่นั่นเป็นถิ่นทุรกันดาร ไม่ได้แตกต่างกันมากกับสภาพวัดป่าน้ำโจนในปัจจุบัน ด้วยความที่คล้ายกับถิ่นกำเนิดเดิม จึงทำให้รู้สึกคุ้นเคยและรักวัดป่าน้ำโจน ที่สำคัญ…ผมโชคดีที่ได้เจอพระอาจารย์อังคารที่ท่านคอยแนะนำสั่งสอน ว่ากล่าวตักเตือนในการดำเนินชีวิตไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม…ว่าจะต้องมีเหตุผลโดยยึดธรรมะของพุทธศาสนาไว้เป็นหลัก ในการประกอบการตัดสินใจในทุกๆ เรื่อง…”
เข้าวัดปฏิบัติธรรมอย่างนี้ไม่กลัวคนเขาว่า “ล้าหลังคร่ำครึ ตกกระแส หรือว่าเป็นคนมีปัญหา” หรือ ?
“… ผมคิดว่า “การปฏิบัติธรรม” ไม่ได้ล้าหลังแต่เป็นปัจจุบันที่สดใสอยู่เสมอ……. ส่วนเรื่องของกระแสอื่น ๆ ให้มันตกไปเถอะ ! แต่อย่าตกจากกระแสแห่งธรรมเป็นพอ เรื่องปัญหาทุกๆ คนย่อมมีปัญหาไม่ว่าจะปฏิบัติธรรมหรือไม่ แต่การแก้ปัญหาของคนที่มีธรรมเป็นหลักกับไม่มีธรรม ผลที่ออกมาย่อมแตกต่างกันแน่นอน…”
แล้วคุณคิดว่าคุณได้อะไรบ้างกับการมาปฏิบัติธรรมอย่างนี้น่ะ ?
“…รู้จักพุทธศาสนามากขึ้น ได้ชีวิตที่ดีขึ้น เข้าใจคนอื่นมากขึ้นเมื่อนำมาเปรียบเทียบกับตัวตนของตัวเองและไม่เป็นปัญหาให้กับสังคม…”
