…อาชีพของพวกคุณ หน้าที่การงานของพวกคุณมันเกี่ยวเนื่องกับชีวิตของผู้อื่น ถ้าคิดในแง่บวกในแง่สร้างสรรค์แล้ว คุณหมอ คุณพยาบาล ก็คือ “พระเจ้าที่แตะต้องได้” ดี ๆ นี่เอง พวกคุณมีต้นทุนสูงมากที่จะสร้างบารมีเพิ่มเติม …ตื่นเช้ามา(บางทียังไม่ทันได้เช้าด้วยซ้ำ) พวกคุณก็ต้องเจอแล้วกับผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากที่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณ…หากพวกคุณกระทำการช่วยเหลือทุกอย่างด้วยจิตสำนึกที่ดีถือซะว่า… “เป็นการสร้างบารมี…เป็นการให้ชีวิตเป็นทาน…เป็นการให้วิทยาทาน” แล้ว…ความเหนื่อย ความล้า ความเครียด จากสิ่งยั่วยุที่มากระทบก็คงจะลดลงไปเองนั่นแหละ…ไม่มากก็น้อย…อย่าลืมว่า ชีวิตนี้น้อยนัก อย่าได้ประมาท.. มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ มีสรรเสริญมีนินทา มีสุขมีทุกข์…คุณจะอยู่ในชาติ ชั้น วรรณะไหนก็ไม่จีรังยั่งยืนหรอก…
พระอาจารย์อังคาร อคฺคธมฺโม ได้บรรยายธรรม
เพื่อเตือนสติแก่สมาชิกชมรมจริยธรรม รพ.พุทธชินราช ณ วัดป่าน้ำโจน
12 กรกฎาคม 2551
God you can touch
Your profession and duty are involved with someone else’s life. From a positive or creative point of view, doctors and nurses such as all of you are like ‘God that people can touch’. You have very high capital used for achieving your additional Perfections. Waking up at dawn, you have to encounter those people who need to get some help from you. If you help them with your good conscious mind, you can be considered to be “accomplishing perfections, i.c. to do your job as Da’na (giving) and to give your Knowledge as Da’na”. Then your weariness, fatigue and tension as a result of what provokes and is hurtful to you would be decreasing by itself more or less. Please don’t forget that our life is very short; don’t be negligent. Where there is gain, there is loss; Where there is rank, there is obsecurity; Where there is blame, praise, happiness and pain…, Nothing is permanent no matter whether you belong to racc, caste or class.
The Ven, Phra Acaraya Angkan Aggadhammo