ความเป็นมา

…หลังจากกู้เงินจากสหกรณ์ครูได้แล้วก็นำไปซื้อที่จำนวน 38 ไร่ (ซึ่งเป็นพื้นที่ป่าสงวน ฯ แต่เสื่อมโทรมที่ชาวบ้านเข้าไปจับจองไว้เพียงเพื่อตัดไม้ เผาถ่าน กับเลี้ยงวัวมีเพียงใบ ภบท. 5 เท่านั้น… การเข้าไปซื้อไว้จึงเป็นการเข้าไป “หยุดยั้งการตัดไม้ทำลายป่า” ไปโดยปริยาย) … ช่วงเริ่มแรก… ตอนนั้นคุณยายยัง ไม่ได้ลาออกจากครู ก็อาศัยวันเสาร์ – อาทิตย์ พาคนงานจากบ้านของตัวเองที่อำเภอบางกระทุ่ม… มาถากมาถางเพื่อทำแนวรั้ว และเตรียมที่ทำศาลาหลังเล็ก ๆ เองกับมือ… เนื่องจากคนในพื้นที่หรือละแวกใกล้เคียงยังไม่เคยเห็น หรือรู้จักวิถีชีวิตของ “พระป่า” ที่แท้จริงเลย… จึงไม่ได้สนใจใส่ใจที่จะให้ความร่วมมือหรือช่วยเหลือ หนำซ้ำยังถูกประณาม ถูกดูหมิ่นดูแคลน ถูกกลั่นแกล้งต่าง ๆ นา ๆ อีกต่างหาก… คุณยาย จึงต้องใช้ความอดทนอดกลั้นอย่างมาก ๆ ที่จะต้อง ดิ้นรนกระเสือกกระสนฟันฝ่าอุปสรรค ปัญหาต่าง ๆ ด้วยตัวเองทั้งหมดมาตลอด … ถึงขนาด ต้องขายบ้าน, ขายไร่, ขายนา ซึ่งเป็นมรดกตกทอดจากบรรพบุรุษ พร้อมทั้งลาออกจากราชการครูเพื่อไปอยู่กลางป่ากลางดง พร้อมกับ”คุณจุ๋ม” เหลนเพียงคนเดียวที่ยืนเคียงข้าง… โดยความมุ่งมั่น… “ชีวิตนี้เพื่อพระพุทธศาสนา” เท่านั้น… จึงได้มี “วัดป่า” ในสายของ“หลวงปู่มั่นภูริทัตโต” เกิดขึ้นในพื้นที่จังหวัดบ้านเกิดเมืองนอนของคุณยายเองแห่งนี้….“วัดป่าน้ำโจน” …